Yeni Bir Dünya İçin Yeni Bir Sorumluluk Gerekiyor

Dünyanın gözleri önünde Gazze’de yaşananlar artık bir çatışma ya da savaş olarak adlandırılamaz.

Bu yaşananlar açık bir soykırımdır. Ateşkese rağmen ölümler devam ediyor.

Ateşkes kararlarına rağmen süren bombardımanlar ve insani felaket, uluslararası sistemin ne denli işlevsiz ve adaletsiz hâle geldiğini açıkça göstermektedir.

Bugün dünya kamuoyunda kabul gören bir gerçek vardır: Türkiye’nin içinde olmadığı hiçbir çözüm yolu adil ve kalıcı değildir.

Bu noktada Türkiye liderliğinde yeni bir dünya birliğinin tesis edilmesi artık bir seçenek değil, zorunluluktur. Bu yeni yapı; bekleyen, izleyen ve kınayan değil; sonuç alan, müdahale edebilen ve zalimi durduran bir anlayış üzerine kurulmalıdır. Zulmü engellemeyen bir düzen meşruiyetini kaybetmiştir. Yapılan zulmün hesabını soramayan sistemler adalet üretemez.

Burada kastedilen adalet, yıllar sonra mahkeme salonlarında verilen gecikmiş kararlar değildir. Gerçek adalet; büyük güçlerin çıkar hesapları ve savaş oyunları uğruna sivillerin ve çocukların ölmesini engelleyebilmektir. En sade ifadeyle, filler tepişirken çimenlerin ezilmemesini sağlayabilmektir.

Yeni bir yıla girerken en büyük temennim; çocukların bombalarla ya da açlıktan ölmediği, savaşların sıradanlaşmadığı bir dünyanın mümkün olduğuna yeniden inanabilmektir. Adaletin ve huzurun sadece söylemde değil, sahada tesis edildiği bir yıl olması dileğiyle… İnsanlık için artık yeni bir başlangıç kaçınılmazdır.

İnsanlık tarihinin en karanlık döneminde yeni yıldan beklentimiz artık masumların hesabının sorulduğu günleri görmek.